释义 |
† biˈtun, v. Obs. Forms: 1 betýnan, 2–3 bitun(en, -tuinen(ü). [OE., f. bi- be- + týnan (:—*OTeut. tûnian), f. tún enclosure, town; cf. Du. betuinen, OHG. bizûnen, MHG. beziunen.] trans. To enclose; to shut up.
c1000Ags. Gosp. Matt. xxi. 33 Sum hiredes ealdor wæs, se plantode win-ᵹerd, and betynde hyne. c1175Lamb. Hom. 83 Þe muchele lauerd..bitunde him solue in ane meidenes inneþe. a1225Ancr. R. 164 Ancren wise, þet habbeð wel bituned ham aȝein þe helle leun. 1250Lay. 19191 Ȝe þisne castel? bituneþ swiþe faste. |