释义 |
† atˈfare, v. Obs. [f. at- prefix2 + fare, OE. faran; cf. afare, and OE. oðfaran; cogn. w. G. entfahren, OHG. infaran, Du. ontvaren.] To go away, escape (with dat. = from).
a1000Cædmon's Exod. (Gr.) 64 Siððan hi féondum oðfaren hæfdon. 1205Lay. 27072 Þa Romanisce men þe þer at-faren mihten. |