释义 |
▪ I. † yit, pron. Obs. Forms: 1 ᵹit, ᵹyt, 2–3 ȝit, 3 ȝet, (Orm.) ȝitt. [OE. ᵹit = OFris. *jit (NFris. jat, jæt, Sylt at), OS. git, ON. (MSw.) it; f. unstressed form of ye with an obscure dental element.] Ye two, both of you.
Beowulf 508 Ðær ᵹit for wlence wada cunnedon. 971Blickl. Hom. 187 Ᵹyt ᵹit þurhwuniað on incre anwilnesse. c1000Ags. Gosp. Matt. xx. 22 Ᵹyt nyton hwæt ᵹyt biddaþ. c1175Lamb. Hom. 93 Hwi iwearð hinc swa þet ȝit dursten fondian godes? c1200Ormin 4498 Butt iff ȝitt muȝhenn betenn itt Onn aniȝ kinne wise. c1205Lay. 5020 Ne beon ȝit [c 1275 ȝe] bute tweien, mine sunen ȝit [c 1275 ȝeo] beoð beien. ▪ II. yit(e, ȝit(e obs. ff. yet. |