disabuse
verb /ˌdɪsəˈbjuːz/
/ˌdɪsəˈbjuːz/
(formal)Verb Forms
| present simple I / you / we / they disabuse | /ˌdɪsəˈbjuːz/ /ˌdɪsəˈbjuːz/ |
| he / she / it disabuses | /ˌdɪsəˈbjuːzɪz/ /ˌdɪsəˈbjuːzɪz/ |
| past simple disabused | /ˌdɪsəˈbjuːzd/ /ˌdɪsəˈbjuːzd/ |
| past participle disabused | /ˌdɪsəˈbjuːzd/ /ˌdɪsəˈbjuːzd/ |
| -ing form disabusing | /ˌdɪsəˈbjuːzɪŋ/ /ˌdɪsəˈbjuːzɪŋ/ |
- disabuse somebody (of something) to tell somebody that what they think is true is, in fact, not true