disabuse
verb /ˌdɪsəˈbjuːz/
  /ˌdɪsəˈbjuːz/
(formal)Verb Forms
| present simple I / you / we / they disabuse |  /ˌdɪsəˈbjuːz/  /ˌdɪsəˈbjuːz/ | 
| he / she / it disabuses |  /ˌdɪsəˈbjuːzɪz/  /ˌdɪsəˈbjuːzɪz/ | 
| past simple disabused |  /ˌdɪsəˈbjuːzd/  /ˌdɪsəˈbjuːzd/ | 
| past participle disabused |  /ˌdɪsəˈbjuːzd/  /ˌdɪsəˈbjuːzd/ | 
| -ing form disabusing |  /ˌdɪsəˈbjuːzɪŋ/  /ˌdɪsəˈbjuːzɪŋ/ | 
- disabuse somebody (of something) to tell somebody that what they think is true is, in fact, not true