bestride
verb /bɪˈstraɪd/
  /bɪˈstraɪd/
(literary)Verb Forms
| present simple I / you / we / they bestride |  /bɪˈstraɪd/  /bɪˈstraɪd/ | 
| he / she / it bestrides |  /bɪˈstraɪdz/  /bɪˈstraɪdz/ | 
| past simple bestrode |  /bɪˈstrəʊd/  /bɪˈstrəʊd/ | 
| -ing form bestriding |  /bɪˈstraɪdɪŋ/  /bɪˈstraɪdɪŋ/ | 
- bestride something to sit with one leg on either side of something- He bestrode his horse.
 Word OriginOld English bestrīdan (see be-, stride).