( 指名声 ) honour ( 英 ) honor ( 美 ) glory ⇒ 这次比赛,他为学校赢得了荣誉。 Zhè cì bǐsài, tā wèi xuéxiào yíngdéle róngyù. → He won glory for the school in this competition.
交口称誉
praise universally
沽名钓誉
court publicity ⇒ 他从不沽名钓誉。 Tā cóng bù gū míng diào yù. → He never courts publicity.
誉满全球
have a worldwide reputation ⇒ 早在古代,中国丝绸就已誉满全球。 Zǎo zài gǔdài, Zhōngguó sīchóu jiù yǐ yù mǎn quánqiú. → Early in antiquity, Chinese silk already had a worldwide reputation.