释义 |
ˈspoucher Now Sc. (and Ir.). Forms: 4 spojour, spogeour, 5 spougeour; 4 sp(o)uchour, 6 Sc. spowcheour, 9 spoucher, spoocher. [ad. ONF. espuchoir (= OF. espusoir, espuisoir), f. espuchier, espuichier (= OF. espuicier, espuisier, mod.F. épuiser) to drain, empty of water.] A wooden vessel for baling out or conveying water; a water-scoop. In early use Naut.
1336–7Acc. Exch. K.R. 19/31 m. 5 In ij. spojours emptis ad eandem [galeam] ad aquam in dictis Wyndingbalies ponendam..viiij. d. 1338Roll ‘T.G.’ 11,097 in Nicolas Hist. R. Navy (1847) II. 475 Un ketill, un spogeour, ii. seilyngnedeles, un dyall. 1352Excheq. Acc. Q.R. Bundle 20. no. 27, Pro quodam instrumento ligneo vocato ‘spuchour’ pro aqua fundanda et defendenda de nave. Ibid., Pro quodam vase vocato ‘spouchour’. 1420For. Acc. 3 Hen. VI, F/2 b, ij lanternys, j spougeour, ij poleys pro le shroude et j sketfat.
1548Extr. Aberdeen Reg. (1844) I. 259 Certane wther varklummes, sic as spowttis, spowcheouris [printed spowth-], and cruikis. 1890in Simmons Donegal Gloss. (E.D.D.). 1898Proc. Philos. Soc. Glasgow XXX. 45 Fire water—fire a spoucher full. |