| 释义 | †  botening, botning, vbl. n. Obs. [f. boten v. + -ing1.]
 Healing, cure; help.
 
 1303R. Brunne Handl. Synne 11029 A wode man touchede on hys [Paschasius'] bere..And anone he hadde botenyng. c1315Shoreham 96. c 1430 Chev. Assigne 370 And þus þe botenynge of god browȝte hem to honde. |