释义 |
monactine, a.|mɒˈnæktɪn| [f. (mod.L. type *monactīn-us) Gr. µόνο-ς (see mono-) + ἀκτιν-, ἀκτίς ray.] = monactinal a.
1887W. J. Sollas in Encycl. Brit. XXII. 416 (Fig. 12), Typical megascleres. a, rhabdus (monaxon diactine); b, stylus (monaxon monactine). |