释义 |
unˈsmitten, ppl. a. (un-1 8 b.)
13..E.E. Allit. P. B. 732 Nay for fyfty..I schal for-gyue alle þe gylt..& let hem smolt al unsmyten smoþely atonez. c1425in Anglia VIII. 177 She myghte byholde þe compas of þe material sunne wiþ þe sighte of hir eyen vnsmyten ageyn. c1430Wycliffite Bible Gen. xxxii. 8 (MS. Bodl. 277), Þe ooþir cumpanye whiche is left vnsmyten schal be saued. 1435Misyn Fire of Love 34 With mynde vnsmytyn to heuyns þe self itt raises & stirris to lufe. 1648Hexham ii, Ongesmeten, vnsmitten, or vnstricken. 1743Young Nt. Th. iv. 158 Too long I set at nought the swarm Of friendly warnings, which around me flew; And smil'd, unsmitten. 1805Wordsw. Prelude vi. 50 Four years and thirty..Have I been now a sojourner on earth, By sorrow not unsmitten. 1868Milman St. Paul's 41 The godless John alone remained unsmitten, untouched. |