释义 |
▪ I. † ˈfaken, n. Obs. Forms: 1 fácen, fácn, 2 facne, 3 Orm. fakenn. [OE. fácen = OS. fêkn, fêcan, OHG. feichan fraud, ON. feikn portent:—OTeut. *faikno-m.] Fraud, guile; wickedness, crime.
c924Laws of æthelstan i. §17 He ladiᵹe þa hand mid þe man tyhð þæt he þæt facen mid worhte. c1000Ags. Gosp. Matt. xxii. 18 Ða se Hælend hyra facn [c 1160 Hatton, facne] ᵹehyrde, þa cwæð he. c1200Ormin 12797 An soþ Issraelisshe mann Þatt niss na fakenn inne. ▪ II. † ˈfaken, a. Obs. Forms: 1 fácne, fǽcne, 3 facen, faken, (4 foken), 5 Sc. faikyn. [OE. fácne (oftener with umlaut fǽcne) = OS. fêkni wicked, ON. feikn awful, monstrous:—OTeut. *faiknjo-, f. *faikno-m: see prec.] Deceitful, fraudulent.
c1000Ags. Ps. cv[i]. 10 Swa hi alysde lifes ealdor of heora feonda fæcnum handum. a1200De Animo & Corpore (ed. Phillips 1838) 8 [Þ]i tunge is ascorted þeo þe facen was. c1200Ormin 12655 Þe frosst off fakenn trowwþe. c1330R. Brunne Chron. (1810) 194 Saladyn was fulle foken [printed foen, rime-word token], on him may non affie. c1450Henryson Fables, Paddok & Mous 58 Fair thingis oftymis ar fundin faikyn. Hence † ˈfakenliche adv. Obs., craftily.
c1000ælfric Gen. xxvii. 35 Þin broðor com facenlice and nam þine bletsunᵹa. a1200De Animo & Corpore (ed. Phillips 1838) 8 Heo ȝeoððde fakenliche & þen feonde icwemde. |