释义 |
† ˈevenling Obs. Also 1 efnling, 1–2 efenling. [OE. efenling, f. efen, even a. + -ling.] An equal, fellow-man, ‘neighbour’.
a1000Eadwine's Cant. Psalt. xliv. 8 [xlv. 7] Foreðæn smirede ðe god god þin of ele blisse fore efnlinge þine. c1175Lamb. Hom. 57 Luuien þi cristen euenling Alswa þe seoluen in alle þing. Ibid. 67 Þin sunful efenling luue him for godes þing. |